“Bi-stitchual” (letterlijk twee-stekelijk) is een Engelse term die in de textiele kunst gebruikt wordt om iemand te beschrijven die in staat is steken te maken in twee textiele technieken, bijv. breien en haken. “Aratika is bistitchual (twee-stekelijk), ze kan haken en breien.”
Het hierboven getoonde tasje en het etui zijn gemaakt in zowel haak- als breisteken, en kunnen daarom ook “bi-stitchual” (twee-stekelijke) voorwerpen genoemd worden. Eigenlijk zou je het etui ook drie-stekelijk kunnen noemen, want daar is ook wat naald-weven gebruikt…
Johann Wolfgang von Goethe zei, “In de beperking toont zich pas (voor de eerste keer) de meester.” Of eigenlijk zei hij het in het Duits natuurlijk: “In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister.”
En hoewel ik zou aarzelen om te claimen dat ik een ‘meester’ in wat dan ook geworden ben door het maken van deze bi-stitchual freeform voorwerpen, heb ik toch heel veel geleerd tijdens het maak-proces van deze items.
Dat heeft te maken met drie factoren in het bijzonder.
Ten eerste, omdat ze bi-stitchual / twee-stekelijk zijn.
Het combineren van gebreide en gehaakte steken in een freeform werkstuk dwingt tot het maken van keuzes over hoe en waar over te gaan van de ene naar de andere techniek. Hoe en waar neem je steken op om breiwerk toe te voegen? Hoe en waar steek je je haaknaald om haaksteken toe te voegen? Hoe krijg je een goede visuele voortzetting van het een naar het ander?
Ten tweede, er is een beperkt kleuren-palet gebruikt.
Voor het etui zijn slechts drie analoge kleuren garen aan de warme kant van de kleurencirkel gebruikt: rood, paars en blauw.
Het werken met slechts drie kleuren is een uitdaging apart. Zorgvuldige plaatsing van de kleuren is nodig om een interessant werkstuk te krijgen dat de aandacht te vangen en vast te houden van degene die ernaar kijkt.
Voor het tasje is een analoog kleurenschema aan de koele kant van de kleurencirkel gekozen. In totaal zijn 5 kleuren garen in het groen-turquoise-blauw spectrum geselecteerd. Een extra kleur blauw werd toegevoegd om het hengsel in tunisch haakwerk aan te laten sluiten op de kleur van het blauwe katoen van de voering van zowel de tas als het etui.
Je zou denken dat meer kleuren om mee te werken de zaak makkelijker zou maken. Dat bleek niet zo te zijn. Het bleek juist nodig nog zorgvuldiger te overwegen of en zo ja welke kleur dominant moest worden en hoe een gelijkmatige kleurbalans kon worden bereikt.
Ten derde, er is een beperkte set van steken gebruikt.
Voor het rood-paars-blauwe etui was het ‘steken-palet’ beperkt tot 3 brei-patroonsteken, 2 haak-patroonsteken, plus wat naald-weven.
Voor het groen-turquoise-blauwe tasje werd een ander ‘steken-palet’ gebruikt, eveneens beperkt tot 3 brei-patroonsteken en 2 haak-patroonsteken. Daarnaast zat het gebruik van een boomblaadjes ‘motief’ in de stekenset-mix.
Afgezien van het feit dat dit freeform werk is, en er dus gevarieerd kan worden op steek-patronen (bijv. men kan ervoor kiezen om de ‘verkeerde’ kant van tricot-steek breiwerk aan de goede kant te laten zien, enzovoorts), dwingt deze beperking in aantal en soort steken ertoe om alles te halen wat er zo’n beperkt ‘steken-palet’ zit.
Dit vormt een uitdaging voor je creativiteit en vermogen om buiten de gebaande paden te denken zoals weinig andere oefeningen die je kan bedenken of uitproberen.
Al met al hebben deze oefeningen in bi-stitchual (twee-stekelijke), gelimiteerd kleuren- en steken-palet mijn zelfvertrouwen op freeform gebied enorm vergroot. Dankjewel, moderatoren van de UK Freeformers groep op Ravelry, die degenen waren die deze uitdagende ideeën hebben bedacht! Ik kan iedereen met een interesse in freeform van harte aanbevelen zichzelf op soortgelijke manier uit te dagen.
Leave a Reply